Smak
Włoska focaccia idealna jako przystawka
Focaccia to rodzaj placka czy spodu od pizzy we włoskim stylu. Doskonale smakuje podana w najprostszy sposób – z oliwą i solą. Focaccia można zrobić samodzielnie i traktować jak rodzaj pysznego pieczywa.
Składniki
Składniki na focaccię
- 500 g Mąka pszenna tortowa
- 50 Świeże drożdże
- 60 ml Oliwa z oliwek
- 2 szczypty Sól
- 1 szczypta Pieprz
- 1 łyżka Cukier
- 2 łyżki Rozmaryn
Przygotowanie
- 1
Robienie focacci zaczynamy od rozrobienia w 80 ml ciepłej wody opakowania świeżychdrożdży. Po ich rozmieszaniu w wodzie zostawiamy roztwór w ciepłym miejscu do czasu wyrośnięcia drożdży.
- 2
Kolejny krok do umieszczenie w misce mąki z solą i dodanie do nich drożdży. Składniki dokładnie mieszamy, a po dodaniu około 200 ml wody oraz oliwy z oliwek zagniatamy ciasto. Możemy to zrobić samodzielnie rękami lub sięgnąć po wsparcie robota kuchennego.
- 3
Po wyrobieniu, ciasto na włoską focaccię zostawiamy na pełną godzinę do wyrośnięcia. Dobrze, żeby ciasto dochodziło w miejscu ciepłym i z daleka od przeciągów.
- 4
Po godzinie przenosimy ciasto z miski do blaszki do pieczenia, którą wcześniej nasmarowaliśmy tłuszczem oliwy. Ciasto ugniatamy na płasko i nacieramy oliwą, po czym posypujemy świeżym rozmarynem.
- 5
Tak przygotowana focaccia ponownie na godzinę trafia w ciepłe miejsce na krótki odpoczynek. Kiedy skończy leżakować, rozgrzewamy piekarnik do 200 stopni Celsjuszsa i pieczemy focaccię przez 20 minut – aż będzie gotowa w środku i rumiana na zewnątrz.
Przeczytaj także:
Z czym dobrze smakuje włoska focaccia?
Smakuje wybornie serwowane samodzielnie lub jako dodatek – z wyborem masełek przypominających emulsję o odmiennych smakach, czy z różnymi sosami a także smakowymi oliwami (z czosnkiem, rozmarynem, chili). Focaccia można piec od razu z ziołami, które dodają plackowi wyrazistości i smaku. Ziołem, które wybornie smakuje z focaccią jest na przykład rozmaryn, który po upieczeniu wcale nie traci, a zyskuje na aromacie i wyrazistości. Jest na dodatek przyjemnie chrupiący.
Czym się różni włoska focaccia od pizzy?
Jednym z największych wyróżników jest czas wyrastania ciasta na focaccia i ciasta na pizzę. Ciasto na pizzę ma mniej czasu na wyrośnięcie – praktycznie od razu, kiedy drożdże zadziałają, ciasto się wałkuje i wsadza do pieca. Focaccia dostaje więcej czasu i dłużej leżakuje. Kolejna różnica to brak dodatków na focacciach. Z zasady ciasto to występuje w wersji bardzo podstawowej, chociaż można także upiec ją w wersji na przykład z pomidorkami koktajlowymi. Ale nie ma tu raczej miejsca na sos pomidorowy, ser i inne typowe dla pizzy dodatki.
W restauracjach spotkać można kilka rodzajów focaccii – jedne przypominają suche i sztywne spody od pizzy – są płaskie, niewyrośnięte i bliżej im wyglądem do podpłomyków. Inne są wyższe, bardziej sprężyste i miękkie, łatwiej wyczuć w nich drożdżową nutę, mają także miękki środek.
Kiedy sprawdzi się włoska focaccia?
Włoska focaccia będzie doskonała jako przystawka, przekąska do talerzyków z oliwkami, humusem, marynowanymi krewetkami, pieczonym bakłażanem. Można ją serwować także jako pieczywo do serów i wina czy talerza wędlin. Dzieciom, które nudzą się klasycznymi kanapkami robionymi na drugie śniadanie do szkoły, focaccia zamiast zwykłego chleba, czy zapakowane osobno, jako dodatek do warzyw i sera pokrojonego w kostkę może także być smacznym przerywnikiem i urozmaiceniem.
Focaccia prosto z pieca serwowane mogą być również jako dodatek do sałaty (z pomidorami, mozzarellą, cebulą i sosem vinegret) czy jako rodzaj pieczywa do zup – np. kremów z warzyw (zupa dyniowa, marchewkowa, z brokułów, z cukinii), Będą także doskonale pasowały do wszystkich dań, w których jest aromatyczny sos, który aż się chce wyczyścić do ostatniej kropli z talerza. Focaccia – zwłaszcza ta miękka i bardziej wyrośnięta doskonale wchłania sosy, sprawdzi się więc w tej roli pierwszorzędnie.
Focaccia – podobnie jak pizza – jest daniem mącznym, dlatego lepiej ją jeść raz na jaki czas – jako dodatek, a nie na każdy posiłek do wszystkich dań. Zresztą, każde danie jedzone zbyt często wcześniej, czy później się znudzi.