Smak
Orzeźwiające limoncello – banalny przepis na włoski likier cytrynowy
Nie każdy lubi bardzo słodkie likiery, są osoby, które wyżej cenią smaki bardziej orzeźwiające, złożone, nietypowe. Takie, w których wyczuć można nieco kwaśnego, zaskakującego aromatu. Włoski likier limoncello do takich właśnie pysznych, ale i nieoczywistych propozycji należy. Jeśli odpowiada wam likier z pigwy, limoncello także przypadnie wam do gustu.
Składniki
Składniki na limoncello
- 1 litr Spirytus
- 1.5 litr Woda filtrowana
- 850 g Cukier
- 10 sztuk Cytryna
Przygotowanie
- 1
Do wykonania przepisu na limoncello oprócz wymienionych wyżej składników potrzebny będzie także duży, mieszczący ponad dwa litry płynu, słój. Z kolei liczba cytryn zakłada wybór dorodnych, mających dużo skórki sztuk. Jeśli traficie na mniejsze owoce, dodajcie dwie-trzy sztuki więcej do przepisu.
- 2
Wykonanie przepisu na limoncello zaczynamy od bardzo dokładnego umycia cytryn i porządnego ich wysuszenia. Tej czynności należy poświęcić dużo uwagi i przyłożyć się do niej, ponieważ to właśnie skórki będą ważnym elementem wykonania włoskiego likieru.
- 3
Kolejny krok na drodze do uzyskania żółtego likieru to obranie cytryn ze skórek. W tym procesie niezwykle ważne jest bardzo cienkie zdjęcie wierzchniej warstwy – tak, aby skórka była jak najbardziej cienka i została pod nią minimalna warstwa białej błonki. Zastanawiacie się, co zrobić z pozbawionymi skóry cytrynami? Pomysłów może być kilka. Możecie pokroić je na plastry, a później plastry na ćwiartki i wrzucić do foremek na lód, zalać wodą i zamrozić. Dzięki temu uzyskacie efektowne kostki lodu idealne do chłodzenia wody, domowej mrożonej herbaty czy coli. Kolejny pomysł to przekrojenie cytryn na połówki i wyciśniecie z nich soku. Sok z kolei można także przelać do foremek na lód i zamrozić, a potem dodawać do napojów.
- 4
Całość obranych skórek wkładamy do dokładnie umytego szklanego słoja. Obierki zalewamy litrem spirytusu, zamykamy, szczelnie dokręcając nakrętkę i chowamy przed światłem – na przykład do zamykanej szafki. Słój pozostawiamy w zaciemnieniu na 24 godziny.
- 5
Po upłynięciu jednego dnia bierzemy pojemny garnek i gęste sito. Wyjmujemy słoik z szafki i przelewamy ze szklanego naczynia do garnka płyn przez sitko. Skórki pozostawiamy do całkowitego obcieknięcia na kwadrans. Płyn powinien mieć piękny, żółty odcień. Po kwadransie wyrzucamy skórki do śmieci.
- 6
Do garnka ze spirytusem wsypujemy 850 gram cukru i dolewamy 1,5 litra wody niegazowanej (może być źródlana). Mieszamy wszystkie składniki aż do pełnego rozpuszczenia się cukru.
- 7
Kolejny krok w przepisie na limoncello to rozlanie likieru do dokładnie umytych butelek i szczelne ich zakręcenie.
- 8
Butelki z limoncello odstawiamy w chłodne, ciemne miejsce. Ile czasu potrzeba, żeby likier nabrał odpowiedniego smaku? Przed pierwszą degustacją domowej nalewki odczekajcie przynajmniej półtora miesiąca. W tym czasie limoncello przegryzie się, nabierze także idealnego smaku i aromatu. Pamiętajcie, że limoncello pije się bardzo mocno schłodzone. We Włoszech dodatkowo likier ten serwuje się w zmrożonych w zamrażalce kieliszkach.
Przeczytaj także:
Za likier limoncello podziękować możemy mieszkańcom okolic Półwyspu Sorrento i Amalfi oraz wyspy Capri. To oni w każdym razie przypisują sobie stworzenie tego likieru. Receptury na powstanie trunku różnią się od siebie i są strzeżone a także przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Jakie jest włoskie limoncello?
Przede wszystkim – włoskie. Za tym określeniem kryje się słoneczny smak dojrzałych cytrusów, ale i tradycja wspólnego spędzania czasu, niespiesznie celebrowanych posiłków. Limoncello może być zresztą zwieńczeniem obfitej biesiady i sposobem na lepsze trawienie wielodaniowej, późnej kolacji, tak charakterystycznej dla tego regionu świata. Zamówić je można także w restauracji, czy wychylić kieliszek w domu z przyjaciółmi podczas wieczornego spotkania.
Z czego robi się limoncello?
Limoncello to pieszczotliwe określenie cytryny w języku włoskim. To właśnie cytryna jest składnikiem, który nadaje likierowi charakterystyczny, kwaskowaty smak. A konkretnie skórki cytryn poddane maceracji w alkoholu etylowym.
Oczywiście – jak zapewniają znawcy tematu – cytryny mają kluczowe znaczenie w przypadku likieru. Jedyny słuszny prawdziwy, oryginalny likier ma chronione oznaczenie geograficzne – musi być wyprodukowany nie gdzie indziej, jak w jednej z gmin na terenie Vico Equense lub Massa Lubrense czy na wyspie Capri. Do wykonania likieru używa się w tym przypadku cytryn odmiany Sorrento ChOG o ekotypie Ovale di Sorrento, które rosną jedynie na glebie wulkanicznej w tych okolicach.
Robiąc limoncello we własnej, polskiej kuchni nie trzeba stosować się do tak ścisłych zasad. Kiedy likier będzie gotowy, trzeba go porządnie zmrozić, a potem serwować – do ciast, tortów, lodów i owoców.